Οικονομική κρίση: Συνέπειες και Αντιμετώπιση…
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2011
Μέσα σε ένα κλίμα ανεξέλεγκτου καταναλωτισμού και επιφανειακού life style, το σύστημα των ανθρώπινων αξιών περιστρέφεται και ανατροφοδοτείται καθημερινά από το χρήμα, την πολυτέλεια και τις εικονικές ανάγκες. Τι συμβαίνει όμως όταν για κάποιους λόγους, αυτό το υπερτιμημένο σύστημα υλικών αξιών, καταρρεύσει? Η οικονομική κρίση πλήττει καθημερινά χιλιάδες άτομα ανά τον κόσμο και ιδιαίτερα πληθυσμούς νεαρής ηλικίας, προκαλώντας ανασφάλεια, αίσθημα αβεβαιότητας και σε αρκετές περιπτώσεις, πιο σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές.
Μία σχετική έρευνα, που δημοσιεύτηκε από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έδειξε πως συσχετίζει κατά ποσοστό 25%, την νοσηρότητα με την ανεργία και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η οικονομική κρίση οφείλεται σημαντικά για την αξιοσημείωτη αύξηση του άγχους, της κατάθλιψης, του αλκοολισμού και των νευρώσεων. Μάλιστα κάποιες έρευνες μεγάλων εταιριών του εξωτερικού, έδειξαν πως η ανασφάλεια και το αίσθημα πανικού ήταν πολύ πιο έντονα σε άτομα που «απειλούνταν» με απόλυση παρά σε εκείνα που είχαν ήδη απολυθεί.
Οι αλλαγές και μάλιστα εκείνες που συμβαίνουν χωρίς την δική μας συναίνεση, είναι φυσικό να δημιουργούν ένα συναισθηματικό χάος και να δίνουν την σαφή αίσθηση του «πένθους» και της «απώλειας». Άρνηση, θυμός ,παραίτηση ,διαπραγμάτευση και αποδοχή, είναι τα στάδια που περνά κάποιος προκειμένου να αποδεχτεί τα νέα δεδομένα και να προσαρμοστεί στην νέα κατάσταση. Μία επίπονη αλλά και απαραίτητη ταυτόχρονα διαδικασία, προκειμένου να αναπτύξει κάποιος δεξιότητες στο να βρίσκει λύσεις και να συνεχίζει την ζωή έχοντας και πάλι την αίσθηση του ελέγχου. Το στοιχείο εκείνο που, που τις περισσότερες φορές, τροφοδοτεί το αίσθημα ανασφάλειας και πανικού, είναι η εσφαλμένη πεποίθηση ότι υπάρχει αδιέξοδο.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η καταστροφολογία δεν βοηθά, ενώ αντίθετα, μπλοκάρει το συναίσθημα και διακόπτει την διαδικασία εύρεσης λύσεων και κατά συνέπεια το αίσθημα ελπίδας. Σαφέστατα ο απόλυτος έλεγχος της ζωής μας και των δεδομένων της, δεν μπορεί να είναι εφικτός . Βιολογικά όμως ο άνθρωπος έχει την προδιάθεση και τα προσόντα να επιλύει τα προβλήματα και να «ανασύρει» εσωτερικές ψυχικές δυνάμεις ώστε να επιβιώνει. Το πρώτο βοηθητικό στάδιο είναι η επικοινωνία με το σώμα και η αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων που αυτό μας στέλνει. Το να συνειδητοποιήσουμε και να ορίσουμε τα όσα μας απασχολούν, θα βοηθήσει στο να καταλάβουμε τις ανάγκες και τους προσωπικούς μας στόχους. Σκοπός είναι να εκφραστεί η ανησυχία και το αρνητικό συναίσθημα που την συνοδεύει. Αναρωτηθείτε, ποιο είναι άραγε το πιο σημαντικό για εσάς αγαθό στη ζωή. Σκεφτείτε και δημιουργήστε μια λίστα με πιθανές λύσεις και θετικά σενάρια σχετικά με ότι σας απασχολεί. Θα αισθανθείτε πως έχετε επιλογές και μέσα από αυτές θα νιώσετε μεγαλύτερη ασφάλεια και αισιοδοξία. Ξεκινήστε με μικρά και όσο το δυνατόν ανώδυνα βήματα, αν αυτό πιστεύετε ότι μειώνει το άγχος, στην προοπτική μιας νέας αλλαγής . ο σχεδιασμός ενός πλάνου με εναλλακτικές για εσάς λύσεις ,έχει στατιστικά, περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας από ότι η αδράνεια και η παραίτηση. Οι απόλυτες και αμετακίνητες απόψεις , οδηγούν συνήθως σε υπερβολές και λαθεμένες αντιλήψεις, μειώνουν την ευελιξία στο να αποδεχόμαστε και να προσαρμοζόμαστε στην πραγματικότητα και αφαιρούν την ελευθερία μας να δημιουργούμε προσωπικές επιλογές (παράδειγμα: Δεν έχω καμία ελπίδα, τίποτα δεν θα πάει καλά). Αφήστε ανοιχτό ένα ενδεχόμενο αισιοδοξίας και αμφισβητείστε το σενάριο ότι η οικονομική κρίση είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να σας συμβεί καθώς και ότι, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να την διαχειριστείτε.
Τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας, θα είναι σαφώς πιο αισθητά και άμεσα, αν έχετε δίπλα σας, άτομα που σας στηρίζουν και σας ενθαρρύνουν σ αυτό. Η ουσιαστική επικοινωνία και η υποστηρικτική διάθεση του κοινωνικού σας δικτύου, αποτελούν πάντα ένα βοηθητικό εργαλείο, για δύσκολες και μεταβατικές περιόδους, όπως η οικονομική κρίση. Η ασφάλεια που αναπτύσσεται μέσα από την ανθρώπινη επαφή, η έκφραση των συναισθημάτων και η αίσθηση «του ανήκειν», είναι κάποιες από τις αξίες που δεν χάνουν ποτέ την σταθερότητα και την διαχρονικότητα τους. H στροφή λοιπόν ,σε άλλες λιγότερο μεταβλητές αξίες, η κινητοποίηση, ο σχεδιασμός ενός σχεδίου δράσης και η ψυχολογική υποστήριξη, είναι προτάσεις που θα συντελέσουν να αντιμετωπιστεί, όσο πιο αποτελεσματικά και ανώδυνα για την υγεία, η οικονομική κρίση.
«…Το θέμα δεν είναι το πρόβλημα. Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα…! VIRG. SATIR
Βικτωρία Χαλκιά-Ντότσικα
